Αρκετές φορές την εβδομάδα συζητώ με φίλους, συναδέλφους και πελάτες που έχουν καταστήματα εστίασης σε τουριστικούς νησιώτικους προορισμούς στην Ελλάδα. Δε θα σου μιλήσω για τη Μύκονο, τη Σαντορίνη και εσχάτως την Πάρο, που είναι μια κατηγορία μόνες τους. Για την εστίαση στα νησιά αυτά θα αφιερώσω ξεχωριστό email μελλοντικά. Σήμερα θα σου γράψω για νησιά που όλα τα τελευταία χρόνια αποτελούν προορισμό, τόσο για τους  Έλληνες όσο και για τους ξένους τουρίστες.

 Το πρώτο πράγμα που μου αναφέρουν, είναι ότι ο κόσμος που κυκλοφορεί είναι λιγότερος σε σχέση με πέρυσι (παρεμπιπτόντως την ίδια εικόνα μου μεταφέρουν και επιχειρηματίες από το Ιστορικό Κέντρο της Αθήνας). Όταν τους αναφέρω για τις αυξημένες πτήσεις στους προορισμούς τους, μου απαντούν αφοπλιστικά πως μπορεί να είναι παραπάνω αλλά πόσο κόσμο μεταφέρουν τελικά και αυτοί που έρχονται πόσες διανυκτερεύσεις πραγματοποιούν σε σχέση με πέρυσι; Άρα οι περισσότερες πτήσεις δεν σημαίνουν απαραίτητα και περισσότερος κόσμος.

 Το δεύτερο σημαντικό που ακούω από τους καταστηματάρχες είναι ότι, Έλληνες δεν έχουν δει ακόμη ούτε για δείγμα. Ίσως οι Έλληνες να ταξιδέψουν τον Αύγουστο ή ίσως να επιλέξουν το χωριό ή έναν «χειμερινό» προορισμό. Το χειρότερο είναι ότι ο Έλληνας δυσκολεύεται πολύ να κάνει διακοπές στα νησιά. Και όπου δεν υπάρχει Έλληνας, δεν υπάρχει κατανάλωση. Μη γελιόμαστε. Όσες «χωριάτικες στα τέσσερα» να πάρουν οι τουρίστες δεν φτάνει. Άρα No Έλληνας, No party.

 Η ακρίβεια δεν έχει χτυπήσει μόνο τον Έλληνα αλλά και τον Ευρωπαίο τουρίστα. Ο πληθωρισμός, η εκτίναξη του κόστους της ενέργειας, το δημογραφικό κ.ά. επηρεάζουν όλη την Ευρώπη και ταυτόχρονα τους παραδοσιακούς επισκέπτες της χώρας μας. Γερμανοί, Γάλλοι, Άγγλοι, Ιταλοί. Οπότε οι παραπάνω τουρίστες, είτε δεν ταξιδεύουν, είτε κυνηγούν τα All Inclusive είτε δεν δαπανούν στο φαγητό κατά την επίσκεψή τους στη χώρα μας. Άρα ο «φθηνοτουρισμός», τρώει τον παρά.

Και αφού λέμε για ακρίβεια, ο ΦΠΑ που αυξήθηκε (όπως σου τα έγραψα αναλυτικά την προηγούμενη εβδομάδα) ήρθε να προστεθεί στην ανατίμηση των πρώτων υλών, στην εκτόξευση του κόστους ενέργειας, την αύξηση του κόστους του προσωπικού και η λίστα μοιάζει ατελείωτη.  Άρα τα περιθώρια κέρδους έχουν συρρικνωθεί.

 Οι τέσσερις παραπάνω λόγοι με κάνουν αρνητικά διακείμενο για το αποτέλεσμα του καλοκαιριού στα καταστήματα της εστίασης. Και αν το καλοκαίρι δεν θα πάει καλά, αναρωτιέμαι πως θα βγει ο χειμώνας. Προβλέπω πως ο χειμώνας που έρχεται θα είναι μακρύς και ψυχρός.